اما گره زدن مسائل درون کشور به سیاست خارجی، خوش بینی مفرط به طرف مقابل منجر به یک داد و ستد نامتوازن در قالب برجام شد که مطابق آن جمهوری اسلامی ایران از صدحق مسلم خود محروم شده و موظف به انجام تکالیف بسیار گشته است. در برابر این همه عقب نشینی انتظار می‌رفت که طرف مقابل نیز همانطور که در توافق ژنو به آن اشاره شده بود به طور جامع تحریم‌های هسته‌ای را لغو کند. اما در عمل این تحریم ها یا تعلیق شده و یا به موارد دیگری چون کمیسیون خرید ارجاع داده شده است.

 

 

در حالی که منتقدان دلسوز همواره به این موضوع اشاره داشتند اما تیم مذاکره کننده به جای پاسخ دقیق به این انتقادات همواره به لطایف‌الحیل مختلف سعی بر پوشاندن صعف‌های توافق داشته‌اند. در همین راستا دکتر ظریف در سی تیر امسال با حضور در مجلس شورای اسلامی با نسبت  ترجمه اشتباه به منتقدین  می‌گوید:

 

 

«اصلا تعلیق در هیچ جا نیامده است در هیچ جای برجام واژه تعلیق نیامده و هرکس تعلیق ترجمه کرده اشتباه ترجمه کرده است. در برجام اصلا تعلیق وجود ندارد و تاریخ اجرای لغو هم زمانی است که آژانس گزارش دهد که ایران این اقدامات کمی را انجام داده است.»

 

 

احمد توکلی نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی  در گزارش خود از پشت پرده بررسی برجام در مجلس که با استقبال شدید روزنامه‌های اصلاح‌طلب همراه شده در رابطه با این روز ر می‌گوید :

 

 

« شش روز بعد از توافق وین، در ۲۹ تیرماه شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه ۲۲۳۱ را تصویب کرد. با این قطعنامه، شش قطعنامه تحریمی پیشین علیه ایران لغو مشروط شد که در واقع تعلیق بود. و در عین حال برجام را تصویب کرد.

 

 

روز بعد، سه شنبه ۳۰ تیر آقای دکتر ظریف به مجلس آمد و گزارشی از برجام و حواشی آن، از جمله قطعنامه ۲۲۳۱ تقدیم مجلس کرد. چهار سئوال نوشتم و برای رئیس جلسه، آقای لاریجانی فرستادم. این از حقوق نمایندگان است که سئوال خود را از مسئولانی که گزارش تقدیم مجلس می‌کنند به رئیس جلسه بدهند و او باید بخواند و پاسخ بخواهد. آقای لاریجانی سه تا را خواند و دکتر ظریف پاسخ داد. از جمله پرسیدم در حالی که لااقل ۴ بار لفظ تعلیق صراحتا در برجام آمده است چرا آقای وزیر چند بار با تأکید گفتند تمام تحریم ها لغو شده است؟ با کمال تعجب وزیر محترم در پاسخ گفت: "اصلا تعلیق هیچ جا نیامده، در هیچ جای برجام تعلیق نیامده، هر کس تعلیق ترجمه کرده اشتباه کرده، هیچ جای برجام تعلیق نیامده. کلمه تعلیق وجود ندارد. لغو کرد . . . لغو، تمام شد." من کلمه انگلیسی suspend را در متن برجام با ماژیک برجسته کردم و چون خودم منتظر اجازه اخطار بودم، از آقای دکتر نجابت خواهش کردم برود آن‌ها را به دکتر لاریجانی نشان دهد. لاریجانی که مطمئن شد به نجابت گفت برو به ظریف نشان بده. آقای دکتر ظریف در واکنش به دکتر نجابت گفت من ندیده بودم! عذر بدتر از گناه.»

 

 

جالب آن است که بعد از مشخص شدن اشتباه فاحش دکتر ظریف، سید عباس  عراقچی در نشست خبری خود در توجیه این اشتباه ظریف به جای توضیح صادقانه درباره اشتباه وزیر خارجه و عذرخواهی بابت آن از مردم،  در اظهاراتی توجیه گرانه گفت منظور وزیر خارجه تحریم های شورای امنیت بوده است!

 

 

 متاسفانه همانطور که به نظر می‌رسد موضوعی که در نگاه کارشناسان مهم‌ترین مسئله سیاست خارجی ایران بعد از انقلاب اسلامی بوده با توافق کردن به هر قیمتی، هزینه‌های بسیاری برای کشور به بار آورده است. در حالی که دانشجویان تازه‌وارد رشته حقوق نیز بر اهمیت کلمه به کلمه هر متن حقوقی‌ای واقف هستند مشخص نیست که  وزیرخارجه کشور که قهرمان دیپلماسی و متخصص خوانده می‌شود چطور به این موضوع دقت نداشته است. آیا « ندیدن » می‌تواند پاسخ قانع کننده‌ای به زحمات شهدای هسته‌ای و دانشمندان این رشته باشد که امروز شاهد نچرخیدن چرخه‌ی علمی کشور به همراه چرخه‌ی اقتصاد این مملکت هستند؟ همچنین جای سوال دارد که علی اکبر صالحی  به عنوان یک دانشمند هسته‌ای چطور می‌تواند برای دفاع از متن دیده نشده به این راحتی در مجلس قسم جلاله بخورد؟

 

 

این مسئله که تنها مشتی از نمونه خروار است را می‌توان دلیلی بر آن دانست که برجام دارای « نقاط ابهام و ضعف‌های ساختاری و موارد متعددی است که در  صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظه به لحظه،‌ می‌تواند به خسارت‌های بزرگی برای حال و آینده‌ی کشور منتهی شود.»

پایان پیام/م