به گزارش نافع، در روزهایی آکنده از نور و معنویت، استان همدان میزبان کاروان خدام حرم مطهر امام رضا (ع) در قالب برنامه «زیر سایه خورشید» بود؛ حضوری که با پرچم متبرک رضوی، عطر حرم را به کوچه‌ها و دل‌های مردم این دیار هدیه داد و لحظاتی ماندگار از شور و دلدادگی را رقم زد.

از شهر تا روستا، همه‌جا پر از اشتیاق دیدار بود. زن و مرد، پیر و جوان، حتی نوزادان چند روزه، خود را به پرچم امام مهربانی‌ها رساندند تا به نشانه ارادت، دست بر آن بکشند و از آن تبرک جویند. اشک‌های شوق و نجواهای زیر لب، گواهی روشن بر عمق این عشق و امید بود.

حجت‌الاسلام محمد سعید کبیریان، یکی از خدام حاضر در این سفر، در توصیف حال زائران گفت: «کسانی که گویی تمام درهای دنیا به رویشان بسته شده، تنها روزنه امید را در پرچم حرم امام رضا (ع) می‌بینند. این لحظات با هیچ واژه‌ای قابل توصیف نیست، مگر اینکه خود در آن فضا حضور داشته باشید».

او به روایت‌هایی تأثیرگذار از مردمانی اشاره کرد که سال‌ها حسرت زیارت حرم را در دل داشتند و حال، این پرچم را فرصتی برای التیام دل می‌دیدند.

سید غلامرضا صباغ، دیگر خادم این کاروان، در اقدامی بی‌سابقه به مردم قدرشناس همدان وعده داد که در طول سال آینده، در کشیک‌های هفتگی خود در حرم مطهر، به نیابت از مردم همدان زیارت خواهد کرد. او استقبال گرم و شورانگیز مردم را فراتر از تصور دانست و گفت: «در این ده روز، محبت و ارادت مردم همدان دل خدام را ربود و این سفر برای من، به خاطره‌ای بی‌مانند تبدیل شد».

در کنار این جلوه‌های عاشقانه، کاروان «زیر سایه خورشید» فعالیت‌های اجتماعی گوناگونی را نیز در همدان انجام داد. از آزادی زندانیان و کمک به بیماران نیازمند تا دیدار با خانواده‌های شهدا و دلجویی از آسیب‌دیدگان؛ اقداماتی که نشان داد عشق به اهل بیت، تنها در اشک و دعا خلاصه نمی‌شود، بلکه در خدمت نیز تجلی می‌یابد.

محمود طاهریان، خادم باسابقه حرم، نیز با اشاره به تجربیات سفرهای متعدد خود، استقبال مردم همدان را «کم‌نظیر و مثال‌زدنی» توصیف کرد و گفت: «در هر گوشه این استان، از شهرهای بزرگ تا روستاهای دورافتاده، دلی روشن و چشمی اشک‌بار دیدیم که به امام رضا (ع) متوسل شده بود».

روایت‌های شنیدنی از پیرزنی که پس از ۶۵ سال هنوز به زیارت نرفته بود، مادری که نوزادش را برای تبرک آورد، و مردی که پس از تردید، دعوت را در رسیدن پرچم دید، همه و همه نشان می‌دهد که امام رضا (ع) تنها در مشهد حضور ندارد، بلکه دل‌های عاشق، صحن او را در هرجایی که پرچمش برافراشته شود، برپا می‌کنند.

این سفر معنوی با همه جلوه‌های اشک و ارادت، معنویت و خدمت، بار دیگر نشان داد که رشته محبت امام رضا (ع) دل‌های مردم ایران را، از شرق تا غرب، به هم پیوند زده و نوری خاموش‌نشدنی در دل آن‌ها افروخته است.

انتهای پیام/