به گزارش نافع،
در سالهای اخیر روند کاهشی باروری در ایران مشهود است. بر اساس آمار سازمان ملل، نرخ باروری کل کشور از حدود ۲٫۱ فرزند در سال ۱۳۸۹ به تقریباً ۱٫۷ فرزند در سال ۱۴۰۲ کاهش یافته که پایینتر از سطح جایگزینی ۲٫۱ فرزند است. این کاهش سبب شده پیشبینی شود طی دو دهه آینده سهم سالمندان از جمعیت کل به سرعت افزایش یابد و نسبت وابستگی سالمندان تشدید شود.
نیروی کار جوان، موتور رشد اقتصادی است. کاهش جمعیت فعال، فشار بر نظام تأمین اجتماعی و کاهش بهرهوری را به همراه دارد.
خانوادههای کوچکتر ممکن است در آینده از حمایتهای خویشاوندی و اجتماعی محروم بمانند؛ پیوندهای اجتماعی ضعیفتر میتواند پیامدهای فرهنگی و روانی به دنبال داشته باشد.
جوانی جمعیت، ضامن پویایی اجتماعی و توان دفاعی کشور است و انسجام فرهنگی را تقویت میکند.
طرح هفتساله رشد جمعیت (۱۴۰۰–۱۴۰۶): تصویب در سال ۱۳۹۹ با هدف ارائه تسهیلات مالی، مسکن و درمانی برای افزایش تمایل به ازدواج و فرزندآوری.
قانون حمایت از جوانی جمعیت و خانواده (مصوب ۱۴۰۰): دارای ۷۳ ماده که وظایف وزارت بهداشت، آموزشوپرورش، سازمانهای مردمنهاد و سایر نهادها را در تسهیل ازدواج آسان و ارتقای سلامت مادر و کودک مشخص میکند.
حضرت آیتالله خامنهای: «بدون جمعیت جوان و پویا، ایران از پیشرفتهای مادی و معنوی باز خواهد ماند.»
رهبر انقلاب در دیدار با کارگروه ملی جمعیت: «نگرانی من پیر شدن جمعیت است؛ جوانان آیندهساز کشورند و باید همه امکانات برای حمایت از آنها فراهم شود.»
آیتالله مکارمشیرازی: «فرهنگسازی و ایجاد زمینههای اقتصادی برای فرزندآوری وظیفه همگانی است و باید از تمام ظرفیتهای مردمی بهره برد.»
برای عبور از چالشهای جمعیتی پیشرو، ضروری است که قوانین حمایتی بهصورت مستمر و دقیق اجرا شود، آگاهی عمومی افزایش یابد و تسهیلات اقتصادی ـ فرهنگی متناسب با شرایط جوانان فراهم گردد. همکاری دولت، نهادهای غیردولتی و رهنمودهای رهبری میتواند تضمینکننده جوانی و پویایی جمعیت ایران باشد.
انتهای پیام/
دیدگاه شما